ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ
Σύμφωνα με το άρθρο 1465 του Αστικού Κώδικα, ο οποίος έχει ως βάση πως συνήθως η κυοφορία διαρκεί εννέα (9) μήνες και η γυναίκα γεννά το τέκνο του συζύγου της, τεκμαίρεται ότι τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωσή του έχει πατέρα τον σύζυγο της μητέρας (Τέκνο γεννημένο σε γάμο).
Τέκνο γεννημένο σε γάμο θεωρείται και το τέκνο που γεννήθηκε ύστερα από μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση, εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη κατά το άρθρο 1457 δικαστική άδεια. Αν το τέκνο γεννήθηκε μετά την τριακοσιοστή ημέρα από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου, η απόδειξη της πατρότητας του συζύγου βαρύνει εκείνον που την επικαλείται.
Το ίδιο ισχύει και όταν η τεχνητή γονιμοποίηση έγινε μετά το θάνατο του συζύγου, παρά την έλλειψη δικαστικής άδειας.” Όταν, όμως, βιολογικός πατέρας του τέκνου που γεννιέται δεν είναι ο σύζυγος της μητέρας, προκειμένου να αποκατασταθεί η αλήθεια και να αποκτήσει το τέκνο από νομική άποψη τη συγγένεια που το ενώνει με τον βιολογικό του πατέρα, το τεκμήριο της πατρότητας ανατρέπεται με άσκηση αγωγής προσβολής της πατρότητας.
Την ιδιότητα του τέκνου ως γεννημένου σε γάμο μπορούν να προσβάλλουν εντός διαφορετικών προθεσμιών :
1. Ο σύζυγος της μητέρας.
2. Ο πατέρας ή η μητέρα του συζύγου, αν αυτός πέθανε χωρίς να έχει χάσει το δικαίωμα της προσβολής.
3. Το τέκνο.
4. Η μητέρα του τέκνου.
5. Ο άνδρας με τον οποίο η μητέρα, βρισκόμενη σε διάσταση με το σύζυγό της, είχε μόνιμη σχέση με σαρκική συνάφεια κατά το Κρίσιμο διάστημα της σύλληψης (Κρίσιμο διάστημα της σύλληψης θεωρείται το χρονικό διάστημα που περιλαμβάνεται ανάμεσα στην τριακοστή και την εκατοστή ογδοηκοστή ημέρα πριν από τον τοκετό).
